#6 Prettig

23 april 2024

Prettig

Het beste moment?
Wachten voor de tennisles begint.
Stil.
Ik vind dat prettig.
Er is veel stilte in mij.

Dan is er niets.
Een zee die helemaal leeg is.
Een vel wit papier.
Een voetbalveld zonder iemand en waar de zon schijnt.
’s Nachts zomaar wakker worden en dat je niets ziet.
En niets hoort.
Niets denkt.

Ik ben niet altijd stil.
Ik vertel wel eens wat.
Als iemand me iets vraagt, dan geef ik antwoord.
Dat hoort ook zo.

Zelf vraag ik nooit iets.
Ook niet in de klas.
Soms thuis wel.
Wat we eten.
Of er melk is.
Ham.
Dat soort dingen.
Geen dingen om te praten.

Op school denken ze dat ik het niet snap als ik stil ben.
Dan vragen ze of ik het wel begrijp.
Of ik zie zo’n docent kijken, een beetje in verwarring.
Dan zeg ik maar “ik begrijp ‘t”.
Dat is ook zo.
Maar dat begrijpen zij niet.

Bij tennis legt de meester wel eens wat uit.
Hij vraagt dan aan de hele groep of t duidelijk is.
Hij weet wel dat t duidelijk is.
Ik zeg nooit “ja, ik begrijp ‘t”.

Tennis is stil.
Dat is prettig.

 

Jeugdtennis speelt zich vaak af aan de rand van het volwassen blikveld – of zelfs daarbuiten. Wie ’s ochtends, in de avonduren of in het weekend tennist, zal jeugdspelers zien noch ontmoeten. Allemaal lid van dezelfde vereniging, lopen oude en jonge leden elkaar met regelmaat mis. In De Demper komen de jeugdspelers in beeld, elke maand een portret in 200 woorden.

Nieuwscategorieën