Demper #1 Dus
Ik was gevallen, met de fiets.
Mama zei dat ik helemaal verkreukeld was.
Maar het deed gewoon zeer.
In mijn hoofd.
Aan mijn hand.
Mijn knie.
En aan de zijkant.
Maar ik weet niet hoe dat heet.
Ik bloedde.
Dokter zei dat ik in bed moest.
Want ik had hoofdpijn.
Dus.
Als ik door mijn kamer keek, zweefde alles.
Dat was leuk en ook niet leuk.
Want dan werd ik misselijk.
Ik wilde naar tenniskamp.
Daar deed ik allemaal sporten.
En tennis.
Dat is ook sport.
En ik ging ook koken.
Er zijn heel veel kinderen.
Heel veel, heel leuk.
Op tenniskamp.
Maar toen moest ik dus in bed.
Met tennis doe ik altijd spelletjes voor.
Samen met meester.
Dat vraag ik altijd.
Maar hij kiest mij ook altijd.
Ik vind niet alle spelletjes leuk.
Zonder racket vind ik niet zo leuk.
Behalve frisbee.
Dat is echt leuk.
En als je knijpers kunt verdienen.
Dan is zonder racket dus wel leuk.
Meester vraagt het altijd.
“Alles goed?”, vraagt hij.
Dat vind ik niet fijn.
Het doet allang geen zeer meer.
In mijn hoofd.
Aan mijn hand.
Mijn knie.
En aan de zijkant.
Je ziet er niks meer van.
Dus.